-
1 emigracj|a
f (G pl emigracji) 1. (opuszczenie ojczyzny) emigration; (niedobrowolna) exile- emigracja zarobkowa emigration for economic reasons, economic migration- emigracja sezonowa seasonal migration- przebywać (stale) na emigracji to be an expatriate a. émigré; (niedobrowolnie) to be in exile- powrócić z emigracji to immigrate back to one’s homeland, to repatriate (oneself); (niedobrowolnej) to return from exile- emigracja wewnętrzna przen. alienation2. (emigranci) emigrants pl, expatriate a. émigré community- emigracja polska w Kanadzie the Polish immigrant a. expatriate a. émigré community in CanadaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > emigracj|a
См. также в других словарях:
emigracja — ż I, DCMs. emigracjacji; lm D. emigracjacji (emigracjacyj) 1. «opuszczenie kraju ojczystego, stałe lub czasowe osiedlenie się poza granicami ojczyzny; wychodźstwo» Emigracja stała, okresowa, polityczna, zarobkowa. Przebywać na emigracji. Wrócić z … Słownik języka polskiego
